Sumber
Konstruktivisme
merupakan proses pembelajaran yang menerangkan bagaimana pengetahuan
disusun dalam minda pelajar.A.N. Whitehead (1929)
mengingatkan kita supaya tidak membebankan
kanak-kanak dengan pengetahuan yang tidak berkembang (" dead
knowledge").Apa yang diketengahkan oleh
Whitehead ialah amalan mengajar di sekolah perlulah menjurus
kepada usaha membolehkan kanak-kanak atau murid berfikir
dalam persekitaran kehidupan dan mengelakkan daripada hanya memberi pengetahuan
yang bersifat kaku ( inert ideas ) yang tidak mampu digunakan bagi
menyelesaikan masalah harian.
Barnes (1976) dan Bransford (1986) mengkaji tentang'inert ideas' mendapati
kebanyakan pengetahuan yang diajar di sekolah adalah terasing daripada cara
kanak-kanak berfikir.Menurut Bransford ramai yang berpandangan bahawa
pengetahuan yang didapati di sekolah hanya merupakan pengetahuan yang
dipindahkan dari seseorang kepada seseorang yang lain. Pengetahuan tersebut
hanya cukup untuk menjawab soalan daripada guru ataupun untuk menjawap
soalan-soalan peperiksaan sahaja tetapi ianya tidak menunjukkan
pengetahuan individu secara keseluruhan.
Pengajaran yang lazim diamalkan oleh kebanyakan guru masa kini masih lagi
berasaskan kepada amalan yang sama iaitu menyuap
murid-muriddenganpengetahuan bagi membolehkan pelajar menjawab
dengan betul dalam peperiksaan tetapi tidak mampu menyelesaikan masalah yang
melibatkan pengaplikasian pengetahuan tersebut.
KONSTRUKTIVISME - KAJIAN
AWAL
Pembelajaran bermakna (meaningful learning) mengikut John Dewey (1966)
merangkumi 'learning by doing' yang seterusnya dapat membantu murid berfikir
dan membentuk kefahaman tentang masalah. DiAmerika Syarikat , program
pengajarandan buku teks telah diolah agar lebih menjurus kepada penggalakan
proses berfikir di kalangan murid-murid , menyelesaikan masalah dan membina
keupayaan untuk belajar.
Jean Piaget seorang
yang terkenal dengan teori perkembangan kognitifj uga merupakan orang yang
memberi sumbangan penting dalam konstruktivisme dengan mengutarakan 4 fasa
dalam perkembangan pemikiran kanak-kanak yang menjadi asas kepada kefahaman
konstruktivisme.
i.Fasa Pertama :
Menjelaskan tentangasas yang membolehkan kanak-kanak
membuat penaakulan yang
tidakbercirikan
struktur yang logik.
ii.Fasa Kedua :Menjuruskepada
pendefinisian ciri-ciri struktur matematikal logik.
iii.Fasa ketiga :Memfokuskan pembinaan
pengetahuan melalui struktur matapelajaran.
iv.Fasa Keempat :Tertumpu kepada mekanisme perkembangan
yang mengaitkan perhubungan antara 'assimilation- accomodation'
Persoalannya ,
sejauhmanakah amalan yang digunakan oleh guru-guru sekarang dapat menyampaikan
ilmu pengetahuan yang menjurus kepada pembelajaran bermakna? Pada asasnya ,
konstruktivisme dapat dilihat sebagai kepercayaan bahawa pembelajaran bermula
daripada pengetahuan dan pengalaman yang tersimpan dalam memori pelajar. Dalam
proses pembelajaran , maklumat baru diproses dan diserapkan untuk dijadikan
sebahagian aripada memori di dalam minda pelajar. Pembelajaran bermakna akan
berlaku apabila maklumat baru dapat dikaitkan dengan memori sedia ada untuk
membina suatu kerangka baru ilmu pengetahuan yang lebih luas.
Dengan itu jelaslah bahawa ilmu pengetahuan tidak boleh dipindahkan kepada
murid dalam bentuk yang serba sempurna melalui pengajaran guru . Ini bererti
bahawa" guru tidak boleh belajar bagi pihak murid " dan murid sendiri
perlu melibatkan diri secara aktif untuk merangsang pengaliran
pengetahuan secara berterusan.
AMALAN
KONSTRUKTIVISE DALAM BILIK DARJAH
Pengajaran dan
pembelajaran berasaskan konstruktivisme menyeimbangkan peranan guru dan pelajar
untuk berperanan secara saling bersandar di antara satu sama lain. Ahli
konstruktivisme berpendapat bahawa guru adalah sebagai pengurus bilik darjah.
Guru seharusnya menerima murid sebagai individu yang mempunyai ciri-ciri
perlakuan yang berbeza dimana individu itu dianggap penting dalam proses
pembelajaran dan perlu diberi perhatian sewajarnya. Pengajaran dan pembelajaran
konstruktivisme memberi peluang kepada guru untuk memilih kaedah yang sesuai
dan menentukan sendiri masa yang diperlukan untuk memperolehi sesuatu konsep
atau pengetahuan.
Seseorang guru
boleh mengamalkan pendekatan konstruktivisme dengan mengambil kira beberapa
faktor :
- Murid diberi peluang berkongsi persepsi antara satu sama lain
- Murid diberi peluang mengemukakan pandangan tentang sesuatu konsep
- Murid digalakkan menghormati pandangan alternatif rakan mereka
- Semua pandangan murid dihormati dan tidak dipandang rendah
- Pembelajaran berpusatkan murid
- Guru mementingkan kemahiran saintifik dan kemahiran berfikir
- Murid digalakkan merenung kembali proses pembelajaran yang dilaluinya
- Murid diminta menghubungkaitkan idea asal dengan idea yang baru dibina
- Murid digalakkan mengemukakan hipotesis
- Guru tidak menyampaikan maklumat secara terus kepada murid
- Murid banyak berinteraksi dengan murid lain dan guru
- Guru perihatin terhadap keperluan , kebolehan dan minat murid
- Murid digalakkan bekerja secara kumpulan
Suasana bilik darjah
di mana amalan konstruktivisme dijalankan adalah berpusatkan murid dan
berpusatkan bahan. Di samping itu guru akan menggunakan penyoalan bukan untuk
menguji kefahaman murid tetapi adalah untuk menguji kemahiran murid dalam
membina konsep.
PERANAN GURU DAN MURID DALAM PENGAJARAN DAN PEMBELAJARAN
PERANAN
GURU
1. Guru tidak
menganggap minda murid sebagai bekas kosong yang perlu diisikan dengan fakta
dan
pengetahuan baru.
2.Guru berperanan
sebagai pembimbing /fasilatator
3.Guru berperanan
sebagai pengurus bilik darjah untuk menangani hal-hal disiplin
murid dengan sempurna
PERANAN MURID
1. Murid tidak
menganggap guru sebagai pembekal maklumat tetapi
sebagai suatu daripada sumber pengetahuan untuk membantu mereka
mencari maklumat dan menggalakkan mereka berfikir
serta berkomunikasi.
2.Murid
bertanggungjawab terhadap segala usaha untuk mencari pelbagai cara untuk
memproses maklumat dan menyelesaikan masalah
3.Murid berdisiplin
dalam membuat keputusan sendiri untuk melibatkan diri dalam aktiviti
pembelajaran.
CIRI-CIRI
PEMBELAJARANKONSTRUKTIVISME
ØPengetahuan dikembangkan secara aktif oleh pelajar itu sendiridan tidak
diterima secara pasif dari persekitarannya. Ini beerti pembelajaran
merupakandaripada usaha pelajar itu sendiri dan bukan dipindahkan daripada guru
kepada pelajar .
ØPelajar membina pengetahuan mengikut pengalaman masing-masing dan
pengetahuan sedia ada pelajar .
ØSetiap pelajar mempunyai peranan dalam menentukan apa yang akan mereka
pelajari. Pelajar diberi peluang untuk membentuk kemahiran dan pengetahuan dan
menghubungkaitkan pengalaman lampau mereka dengan kegunaan masa depan .
PENUTUP
Konstruktivisme adalah
pendekatan yang memberi hak dan peluang untuk murid-murid belajar untuk belajar
(learn how to learn) dengan membina makna dalam kerangka minda
masing-masing berasaskan pengalaman dan persekitaran yang sedia ada. Ia
menuntut agar guru lebih perihatin terhadap keperluan dan kehendak
pelajar secara individu. Walaupun begitu konstruktivisme merupakan
satu anjakan yang perlu diaplikasikan terutamanya dalam
pendidikan matematik. Ini bertujuan memberi peluang kepada pelajar untuk
merealisasikannya dalam kehidupan seharian mereka.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan